Interview met Peter Roeven, hoofd van de Titus Brandsmaschool

De redactie heeft Peter Roeven bereid gevonden een klein interview af te staan en even terug te kijken naar de periode dat wij de Titus Brandsmaschool bevolkten.

In de jaren dat wij geboren werden (1964-65 voor de meesten) was dhr. Smits al bijna 20 jaar bij de Titus Brandsma, vanaf 1953 als hoofd. In 1982 volgde dhr. Veugelers hem als hoofd op en hij bleef hoofd tot aan zijn onverwacht overlijden in 1989. Vervolgens werd Peter Roeven hoofd van de Titus Brandsma in 1990 en hij bekleedt deze functie tot op heden.

Door onze hoofdredacteur

In de 4e klas (1974-75) had ik U als meester; in 1976 was U 4 jaar bij de Titus Brandsma. Was klas 6c van 1976-77 Uw eerste 6e klas?
Ja, dat was mijn eerste 6e klas.

Onze jaargang telde 87 leerlingen - die na ons 57. Heeft dit te maken met de oprichting van andere scholen in de jaren '70?
Ja, in die tijd werden er scholen bij de Molenbossen en in het Annakamp gesticht. Een flink deel van de leerlingen van onze school ging daarna naar die scholen. Het kwam eigenlijk wel goed uit, want het gebouw aan de Antoniuslaan moest ontruimd worden en in de Titus Brandsmaschool aan de Laurentiusstraat was niet genoeg plaats voor al die kinderen. In 1974 waren de Antoniusschool en de Titus Brandsmaschool één school geworden. Daarvoor waren het een jongensschool en een meisjesschool. In 1972 was mijn eerste klas (3e klas) de laatste meisjesklas. Daarna zaten de kinderen gemengd.

Wat kunt U zich nog herinneren van onze jaargang? (misschien heeft U nog aantekeningen uit die tijd)
Ik heb hier nog wel een tijdje aantekeningen van gehad, maar die kan ik nu toch echt niet meer vinden. Ik weet wel dat ik het erg leuk vond om de 6e klas te doen. Wat ik ook weet is dat de activiteiten rond het afscheid van de 6e klas in die tijd heel weinig voorstelden in vergelijking met wat nu gedaan wordt. Toch meen ik me te herinneren dat we een of andere speurtocht hadden gemaakt. Vóór die tijd was dat bij mijn weten nog niet gedaan.

Wat voor ontwikkeling heeft 'de jeugd' doorgemaakt in de 35 jaar dat U leraar bent? Wat zit daar achter?
De kinderen zijn nogal wat mondiger geworden. Dat is een ontwikkeling waar bewust naar gestreefd is. Verder lijkt het dat kinderen van nu veel televisie zien en met computers omgaan en daardoor niet meer zo gauw tot bijvoorbeeld lezen komen, omdat andere prikkels zo veel sterker zijn. Verder vind ik dat de verschillen minder groot zijn dan wel eens wordt verondersteld.

Wat voor ontwikkeling hebben de leraren doorgemaakt? Ik kan me herinneren dat b.v. Meester Smits behoorlijk streng kon zijn en dat leraren niet met voornamen werden aangesproken. Hoe en wanneer is die houding van de leraren veranderd?
Vanaf de jaren 70 heeft zich vooral in Nederland (en veel minder in alle ons omringende landen) de ontwikkeling naar een antiautoritaire opvoeding voorgedaan. Deels is dat een reactie op de zeer strenge opvoeding van voor die tijd. Ik denk dat dat goed is, maar ook weer niet moet doorslaan. In de jaren tachtig is het onderwijs in ieder geval veel minder streng geworden. In 1985 kwam de kleuterschool er bij en werden we basisschool. Op de kleuterschool werden de juffen met de voornaam aangesproken. Sinds die tijd zijn ook op onze school steeds meer voor- en achternaam gebruikt. Nog wat later werd nog maar alleen de voornaam gebruikt. In die tijd veranderden veel scholen de aanspreking “meester” in “meneer”. Wij wilden dat ook doen, maar “meester” zat er zo ingebakken, dat we dat maar opgegeven hebben. Om een antwoord op je vraag te geven: Toen meester Veugelers hoofd van de school werd, is de school minder streng geworden.

John Cuijpers woonde in die tijd in de Vossener en wist ook waar U woonde. We gingen 'belletje trekken', de eerste keer was er geen reactie, de 2e keer sprak U ons van boven via een geopende raam toe en nodigde ons uit voor een glaasje sinas: geen straf, maar een beloning! Is dat Uw aanpak?
Belletje trekken zag en zie ik als kattenkwaad dat door ieder kind wel eens wordt gedaan. Word je daar boos over, dan nodigt dat alleen maar uit tot nog vaker belletje trekken. Na een laconieke reactie is het meestal meteen afgelopen.

Worden er veel reünies georganiseerd? Moet U veel reünies aflopen?
Er zijn perioden geweest dat er een heleboel waren, dan weer gaan er jaren voorbij waarin geen enkele reünie wordt georganiseerd.